کانون عکس بندرعباس در سوگ بهمن جلالی


درغروبی به وسعت یک نگاه بی انتها ،آوایی غم انگیز شد سکوت دلم.
و ناگهان در سیاهی و ظلمت شبِ آسمانِ دلم اندوه سایه انداخت.
و سرخی حُزن لحضه ها بر مَردم دیده ام اشک خون و ماتم فشاند.
در پیچش رنگ باختگی ایام تنها فرصت گریستن بر خود یافتم ،برای او که محبوب
بود ومحجوب .
در نیازش به حضور،سراپای وجودش عشق و لبخند و امید بود و در فروغ دیدگانش
بر باور احساس و عاطفه مهرورزان و پر از صفا بود.
جلالی را در سرشاری از همه خوبی ها دریافته بودم .
کسی که در دلم نقش بی رنگ مشق کرد و به سان مسافران و رهگذرانِ سفر عشق
توشه ای از سبک بالی و سادگی تحفه کرد .
جلالی استاد مُسِّلم عکاسی ،بزرگ منشی و هیبت انسانی اش تا ساحل گرم خلیج فارس و برای ملت بزرگ ایران هویت یافت.
جانکاه است فقدان این هنرمند سِتُرگ و غمگنانه در سوگش می بایست گریست.
اورا و هنر انسانی اش ارج می نهم و از خدای متعال شادی روح آن دُردانه عزیز را
مسئلت می نمایم.
حسام الدین انصاریان مسئول کانون عکس بندرعباس


عکس :حسین پیغامی  بندرعباس اردیبهشت ۱۳۸۸
نگاهی به سوابق استاد بهمن جلالی در ادامه مطالب:


ادامه مطلب ...